چالش های و راه حل ها برای بهبود سیستم زنجیره سرد

امروزه در سراسر جهان، استفاده از واکسن های ایمن در دسترس بوده. اما با این وجود، سیستم های زنجیره سرد تلاش می کنند. تا از این طرح یه طور کامل در همه جهان حمایت  کنند. به طور مثال از سال2010، برنامه ملی واکسیناسیون کشورهایی نظیر اتیوپی، نیجریه، کنیا، مالاوی، تانزانیا، اوگاندا، کامرون، موزامبیک، لستو و هند در حیطه عملکرد زنجبره سرد مورد بررسی قرار می گیرد. و این زنجیره برای  بهبود در سیستم واکسیناسیون جهانی و ایمن نگه داشتن آن مورد استفاده قرار می گیرد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد یخچال های به خصوص یخچال ﻣﺪل LAB 500 کلیک کنید.

بدین منظور توصیه های کلیدی برای استفاده از این زتجیره عبارتند از:

1–برای رسیدگی به ظرفیت زنجیره سرد:

ایجاد تصویری دقیق از شکاف ظرفیت زنجیره سرد بر اساس نیازهای فعلی و آینده.

بسیج کردن همه منابع.

نظارت موثر در حین اجرا.

2-برای تشویق ارتقاء زنجیره سرد با آخرین فناوری مناسب در کشور:

هدایت تجهیزات جدید در داخل کشور.

استفاده از ابزارها برای درک بهتر تجهیزات.

راهنمای انتخاب تجهیزات و تعامل منظم با تامین کنندگان.

3-برای کنترل گردشهای دما و خرابی تجهیزات.

معرفی دستگاه ها و شیوه های نظارت و کنترل دما (TMC)

در دسترس بودن تکنسین های حرفه ای.

اطمینان از در دسترس بودن قطعات یدکی.

استفاده از اینگونه تمهیدات بدین معنی است که از هرگونه هدر رفت واکسن به دلیل ضعف زنجیره سرد مانند: کنترل ضعیف دما، ظرفیت ذخیره سازی ناکافی و غیره جلوگیری کند.

در سایت ابتکار تجهیز با اینگونه موارد بیشتر آشنا می شوید.

چالش های بهبود زنجیره های سرد

در بسیاری از کشورهای کم درآمد ، سیستم های تزریق واکسن به دلیل عوامل زمینه ساز چالش برانگیز که توانایی آنها را در برآوردن الزامات برنامه ایمن سازی محدود کرده است ، تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است، به عنوان مثال ،کنیا  با گروه تولد سالانه نزدیک به 1.5 میلیون کودک ، در حال حاضر خدمات ایمن سازی را در نزدیک به 6000 مرکز مجهز به ظرفیت ذخیره سازی زنجیره سرد ارائه می دهد.

علاوه بر این ، شهرک های مختلف جمعیتی (به عنوان مثال ، شهری ، نیمه شهری ، روستایی) چالش های زمینه ای منحصر به فردی را ارائه می دهد که قابلیت های زنجیره سرد و پاسخ های مدیریتی را آزمایش می کند  و یا ، دسترسی به برق جاده ای و اصلی برای بیش از 70درصد از مراکز بهداشتی در اوگاندا چالش برانگیز است ، زیرا شبکه های جاده ای محدود، دسترسی به راه حل های “خارج از شبکه” مانند گاز را بیشتر پیچیده می کند. در نهایت ، درک عملکرد زنجیره سرد اغلب با فقدان سیستم های مدیریت عملکرد محدود می شود.

ایمن سازی زنجیره های سرد: چالش ها و راه حل های اصلی

با حمایت دولت های محلی و شرکای توسعه ای ، CHAI (Clinton Health Access Initiative Inc )سه موضوع کلیدی را برای محدود کردن عملکرد زنجیره سرد شناسایی کرده است:

1. ظرفیت زنجیره سرد ناکافی
2. فقدان آخرین فن آوری یا تجهیزات بهینه
3. سیستم های نظارتی و نگهداری شرایط نامناسب.

برنامه های ایمن سازی کشورهای کم برخوردار،اغلب فاقد سیستم ها و منابع لازم برای پر کردن اینگونه قابلیت هاهستند. به عنوان مثال ، وقتی کشورها موجودی های زنجیره سرد خود را بررسی می کنند ، معمولاً متوجه می شوند که باید مقادیر قابل توجهی تجهیزات تهیه شود ، که گاهی اوقات موانع زیر را شامل می شود:

• تأمین مالی ناکافی:

ناتوانی در تأمین بودجه کافی کشورها را مجبور می کند تا شکاف کافی را به صورت قطعه ای شامل کمک های CCE یا خرید از طریق کمک های موجود GAVI HSS پر کنند.

• محدودیت قابلیت های تحویل و نصب:

بسیاری از کشورها در زمینه ذخیره ، آزمایش و حمل تجهیزات جدید با محدودیت هایی روبرو هستند که منجر به تاخیر در استقرار می شود. در دسترس بودن محدود تکنسین ، استقرار را بیشتر کند می کند و نصب بی کیفیت می تواند منجر به خرابی زودهنگام و کاهش طول عمر تجهیزات شود.

• نظارت و مدیریت پیاده سازی ناکافی:

بدون سیستم های قوی برای پیشرفت ، کشورها شکاف های ظرفیتی را که پر شکرده اند را از دست خواهند داد  و این امر منجر به خرابی در فرآیند برنامه ریزی و تخصیص این موضوع بوده ، که به صورت موقت و از شواهد جدا می شود،اینگونه کشورها همچنین ممکن است بخواهند شبکه زنجیره سرد خود را با رویکردهای ایمن سازی کارآمد تعدیل کنند، به عنوان مثال ، سیاست “SDD برای هر بخش” نیجریه به منظور بهبود دسترسی به ذخیره سازی پایدار و سهولت برداشت واکسن ها طراحی شده است.

هنگامی که دید زنجیره سرد در سطح سایت و مدل باشد ، برنامه ها را قادر می سازد تا موارد زیر را شامل شوند:

• تصمیم گیری آگاهانه در مورد انتخاب تجهیزات متناسب با زمینه و نیازهای هر سایت.
• هزینه های مورد نیاز برای بازسازی و توسعه زنجیره سرد.
• اولویت بندی که بر تجهیز بزرگترین و فوری ترین نیازها متمرکز است.
• همسویی تجهیزات خریداری شده با قابلیت های اجرایی با استفاده از توانایی خرید ، ذخیره ، آزمایش ، حمل و نصب تجهیزات به صورت مرحله ای و تخصیص تجهیزات به سایت ها به طور مناسب.
• حمایت آگاهانه دولتها از اهداکنندگان و شرکا که به دولتها این امکان را می دهد تا به طور فعال از انواع و مقادیر ویژه تجهیزات کمک بخواهند.

 

هنگامی که نیازهای بودجه کافی برای تامین زنجیره سرد مشخص شد آنگاه استراتژی بسیج منابع بسیار مهم است.  زیرا در سطح جهانی ، تعداد فزاینده ای از منابع مالی برای تجهیزات زنجیره سرد وجود دارد ، از جمله کمک های بلاعوض Gavi’s Health System Strengthening (HSS) و پلت فرم بهینه سازی تجهیزات زنجیره سرد (CCEOP).

امروزه

امروزه در بیشتر کشورهای جهان ، ازعملکرد زنجیرهای سرد با تعداد زیادی تجهیزات قدیمی ممانعت شده است ، اما این مزیت، محافظتی از طرح های جدید را ارائه نمی دهد. این واحدهای نسل قبلی غالباً کنترل دمای ضعیف ، زمان نگهداری کوتاهتر و فاقد حفاظت از انجماد را دارند ، و همین امر واکسن های جدید را در معرض خطر قرار داده و کارایی زنجیره های سرد را محدود می کند. آسیب دمایی واکسن ها در بسیاری از کشورها یک مشکل شناخته شده است و اغلب ناشی از خرابی تجهیزات می باشد. این امر خطرات عمده ای را برای برنامه های ملی به همراه دارد.

 

 

 

در تجربه گروه CHAI ، این ترکیب در بسیاری از کشورها با موارد زیر مشخص می شود:

• فن آوری های قدیمی و منسوخ:

عمر مفید تجهیزات مورد استفاده 10 سال بوده، اما بین 15 تا 50 درصد تجهیزات قدیمی تر از این عمر مفید هستند و پس از آن مستعد خرابی و کنترل ضعیف دما می باشند.

• یخچال های خانگی:

یخچال های خانگی ارزان تر و در دسترس بوده و به راحتی خریداری می شوند. با این حال ، آن ها برای ذخیره واکسن ایمن نیستند ، زیرا محدوده دمای مطلوب را به طور قابل اعتماد حفظ نمی کنند. با وجود این ، برخی از کشورها 45 درصد از نیاز CCE خود را با چنین یخچال هایی تامین می کنند.

• 54یخچال های جاذب:

• یخچال هایی که از نفت سفید یا بطری های گاز مایع نفتی استفاده می کنند به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.60-80درصداز CCE در برخی از کشورها مورد تایید سیستم سازمان بهداشت جهانی (WHO) نیستند.آنها خدمات و ذخیره سازی پایدار را به خطر می اندازند ، زیرا دسترسی به سوخت به راحتی می تواند در اثر کمبود بودجه باشد.

 

بسیاری از کشورها از خطرات موجود در زنجیره سرد خود آگاهی ندارند مگر اینکه مطالعاتی انجام شود تا میزان قرار گرفتن در معرض آن را دریابند. به عنوان مثال ، مطالعه ای در هند نشان داد که دوسوم واکسن ها در اثر یخ زدگی در زنجیره سرد بین فروشگاه های دولتی و مراکز اداری در ده ایالت آسیب دیده اند. در شرق نیجریه ، مطالعه دیگری نشان داد که 42 درصد از واکسن های تب زرد موجود در بخش خصوصی به دلیل یخ زدگی به خطر افتاده و قابل اسفاده نمی باشد.

شواهد موجود  زنجیره سرد نشان می دهد که بسیاری از کشورها برای حفظ دمای ذخیره سازی مورد نیاز تلاش می کنند ، در حالی که 17 تا 33 درصد از CCE در چهار کشور در زمان ارزیابی غیرفعال شده است. مطالعات نظارت بر دما (TMS) نشان داده است که CCE فعال اغلب به درستی کار نمی کند و مشکلات قابل توجهی در کنترل دما دارد. سوء عملکردها در سطح تأسیسات رایج است ، جایی که CHAI و TMS با پشتیبانی مشارکتی دریافته اند که بین 10 تا 46 درصد (به طور متوسط ، 29 درصد) از CCE واکسن ها را در معرض خطر انجماد قرار دارند.

موانع ثابت

آگاهی و نظارت بر وضعیت عملکرد خرابی های حاد CCE برای کارکنان بهداشتی در محل مشهود است ، اما تشخیص یخ زدگی و گرمازدگی سخت تر است. در حالی که WHO همه واکسن های CCE را موظف می کند تا دستگاه های مستمر کنترل دما   (CTMDs) را برای نظارت بر هرگونه گردش در نظر بگیرند ، بسیاری از سایت های زنجیره سرد به دماسنج های ساقه ای متکی هستند که نمی توانند چنین قابلیت هایی را تشخیص دهند.

در حالی که آگاهی از عملکرد بسیار مهم است ، زنگ هشدار باید با اقدامات اصلاحی توسط یک تکنسین زنجیره سرد آموزش دیده و مجهز مرتبط باشد. در بسیاری از کشورها ، مجموعه ای از موانع ثابت برای این امر مشخص شده است:

• در برخی کشورها گروه های تکنسین کم مهارت و کم کاری وجود دارند. یکی از دلایل استفاده از این افراد، وجود منابع ناکافی برای جایگزینی کارکنان بازنشسته وخروج با استخدام افراد دارای صلاحیت مناسب می باشد
• دسترسی به منابع موجود-مانند تکنسین های وزارت کار-به دلیل ضعف توافقات و رویه های بین دپارتمانی دشوار است

برای رسیدگی به نیازهای بلند مدت ، یک رویکرد پایدار و نیروی انسانی مورد نیاز است. در کشورهای عملیاتی CHAI ، برنامه های واکسیناسیون تلاش های زیر را امیدوارکننده یافته است:

• در تانزانیا و اتیوپی ، تعمیر و نگهداری  CCE در برنامه درسی کالج های فنی اصلی ادغام می شود. این امر فارغ التحصیلانی را تربیت می کند که قبلاً برای ورود به نقش های زنجیره سرد آموزش دیده اند.
• در کنیا و تانزانیا ، دنبال ارائه دهندگان خدمات فنی موجود و زنجیره سرد به شایستگی های خود می باشند. این امر بار مالی را بر روی سیستم دولتی تقسیم می کند ، در حالی که هنوز امکان دسترسی به تعمیر و نگهداری وجود دارد.

 نتیجه گیری

زیرساخت های زنجیره سرد در مقایسه با ارزش واکسن هایی که از آن محافظت می کند هزینه کمی است ، بنابراین یک مورد قوی برای شرکتGavi و سایر ذینفعان وجود دارد که از بودجه به موقع و کافی برای اجرای بهبود سیستم های زنجیره سرد برای حفاظت از واکسن هایی که از این طریق تهیه شده اند نیز اطمینان حاصل کنند. در مجموع ، راه حل های مفصل در این مقاله، راهی را برای بهبود قابل ملاحظه عملکرد زنجیره سرد ترسیم می کند.  

به طور کلی این مقاله برخی از شکاف های عملکردی مهم را که در زنجیره های سرد مشاهده شده است و بیان کرده و برخی از مداخلات اثبات شده برای مقابله با آنها را برجسته می کند، با این حال ، این راه حل ها نباید به صورت جداگانه ، بلکه به عنوان بخشی از تحول گسترده تری در مدیریت عملکرد زنجیره سرد ، اتخاذ شوند و از آنجا که کشورها شکاف های فوری در زنجیره سرد خود را برطرف می کنند ذینفعان باید فراتر از این چالش های اولیه به منظور اطمینان از ایمنی ، کفایت و کارآیی طولانی مدت نگاه کنند  با این حال ، باید توجه داشت که هدف از هدایت فناوری های جدید، ارزیابی عملکرد و مناسب بودن در سیستم بهداشتی یک کشور است و نه لزوما پر کردن شکاف های زنجیره سرد.